Eden na Kazimierzu
Codziennie, spiesząc się do pracy, mijam wejście do zabytkowego cmentarza Remuh. Legenda mówi, że pochowany tam rabin spełnia wszystkie napisane na kawałku kwitlech życzenia. Idąc, zastanawiam się nad przemijaniem i nieskończonością. I nad powrotami, bo Kazimierz to przecież dzielnica wygnania i powrotu. Nieskażona jeszcze do końca wszędobylskim konsumpcjonizmem i banałem, przyciąga swoją witalnością, elementem magii i tajemniczości. To sprawia, że ludzie tak chętnie tu wracają.
Krakowski Kazimierz przed wiekami stanowił osobną żydowską dzielnicę, nierozerwalnie związaną z samym Krakowem, zarówno pod względem komunikacyjnym, jak i handlowym. Tętnił życiem od końca XV wieku, aż do tragicznych wydarzeń Holocaustu. Dopiero wiele lat później został rozsławiony przez Spielberga w głoś...
