ARCHIWUM Magazynu B&B - zakończył działalność w 2018

Kultura

Kultura, Recenzje

Kino pod wiatrakiem

Dziewczyna z perłą 16-letnia Griet po tym, jak jej ojciec stracił wzrok, idzie na służbę do domu znanego artysty – Jana Vermeera, gdzie trafia w sam środek bujnej rodziny (sześcioro dzieci i nie jest to ostatnie słowo), rozgrywek finansowo-małżeńskich między żoną, teściową a malarzem, staje się obiektem gierek jednej z córek malarza i odkrywa pierwszą, świeżą miłość z synem rzeźnika. Podczas sprzątania pracowni zaczyna rozumieć niesamowity świat kolorów, co z kolei zachwyca Vermeera, który chce pokazać jej wszystkie malarskie sekrety (a to, jak się łatwo domyślić, już nie zachwyca żony). Historia obrazu jest zmyślona, ale obraz zamyślonej dziewczyny w dwukolorowym turbanie – prawdziwy. Niespecjalnie ważna jest dla mnie cała otoczka związana z powstaniem filmu – że to ekranizacja powieśc...
Kultura, Recenzje

Tryptyk niekoniecznie antyczny

Pokój na Itace jest swego rodzaju grą literacką do czytelniczej bramki, prowadzoną przez węgierskiego prozaika pod pretekstem rekonstrukcji „Telegonii”, zaginionego poematu Eugammona. Jest to tryptyk, a każda z jego części posiada swego narratora: Penelopę, Telemacha i Telegonosa. Każdy z nich inaczej rozkłada akcenty w swej opowieści o Odyseuszu, dla każdego z nich jest on bowiem kim innym, inne króla z nim łączą więzy. Każda opowieść jest przez to odmienna, łączy je wszakże wiele. Choćby charakterystyczny język Pokoju…, nawiązujący do strof Homera, co dla jego miłośników stanowi nie lada gratkę. Wszystkie części tryptyku łączy także to, że treścią ich (choć w antyczne szaty odziane) są odwieczne i zawsze przecież aktualne rozważania o namiętnościach ludzkich i boskich, o zmienności losu,...
Kultura, Recenzje

Nazywam się Mann, Lucky Mann

Szczeżuja, nazwijmy ją, klasyczna – to słodkowodny małż z Anodontów. Szczeżuja radiowa natomiast (zwana dalej w niezgodzie z ortografią – szczerzują) jest typowym dla dzisiejszych czasów radioredaktorem (–ką), zajmującym się głównie szczerzeniem. Szczerzeniem ząbków w nieustającym uśmiechu. Łatwo takiego rozpoznać, wystarczy wysłuchać 3–4 zdań wygłoszonych (wyszczerzonych raczej) do mikrofonu: akcent niekonwencjonalny, treści niewiele, sensu jeszcze mniej, za to uśmiechu pod dostatkiem. Wprawdzie radio ma to do siebie, że „szkoda, że państwo tego nie widzą”, słuchając szczerzuj – ma się je jednak przed oczyma. Uszami się widzi, że taka wciąż do słuchacza szczerzy ząbki. Nie jest to, oczywiście, uśmiech bezinteresowny, lecz z gatunku kotwicznych („ja się do cię” wyszczerzę, ty nie zmienisz ...
Kultura, Recenzje

Daj, frajerze, dolara, bo powiem, kto zabił Jezusa!

"Daj, frajerze, dolara, bo powiem, kto zabił Jima!" – wołały podobno kiedyś koniki przed kinem. No i dostawali tego swojego dolara, i to niejednego, bo były to czasy, kiedy człowiek szedł do kina, żeby mieć niespodziankę. Tempora mutantur et nos mutamur in illis, rzec by się chciało. Dzisiaj kupujemy książkę, której autor sztukę spoilerowania doprowadził do perfekcji. I tak oto niezwykle śmieszną i przewrotną książkę Henryka Lange’a, szwedzkiego rysownika, 90 najważniejszych książek dla ludzi, którzy nie mają czasu czytać, wydawca zachwala tak: „Od Don Kichota po Biblię. Nie musisz już zagłębiać się w zawiły język Romea i Julii lub męczyć nad opasłym tomem Imienia róży. Ta pozycja to prawdziwy skarb dla niedoszłych moli książkowych, którzy chcieliby poznać najsławniejsze dzieła literatur...
Kultura, Muzyka

Gorąca linia: Polska – Brazylia

Brazylia jest jednym z największych skupisk Polaków – ponad dwa miliony mieszkańców. W Polsce zaś wciąż poszerza się grono miłośników kultury (a w szczególności muzyki) brazylijskiej i dla nich właśnie organizowane są wszelkiej maści spotkania i festiwale. Dość tego smutku! Zazwyczaj fascynacja kulturą Brazylii zaczyna się od zauroczenia jej muzyką. Mas que nada, czy Girl from Ipanema, to tytuły piosenek znane nawet laikowi. Co więc zrobić ma wspomniany laik, pragnący poznać muzykę Brazylii od podszewki? – Człowiek, który wpada na pomysł, że chce nagle wiedzieć wszystko na temat muzyki brazylijskiej, powinien nabrać pokory i dystansu do tego tematu – mówi Paweł Kucharczuk, animator kultury latynoamerykańskiej w Polsce, didżej/prezenter radiowy, znany jako Ed Szynszyl, dyrektor festiwalu ...
Kultura, Ludzie

Ja lubię, żeby było normalnie

z Emilianem Kamińskim – popularnym aktorem i reżyserem, twórcą Teatru Kamienica, wyróżnionym Honorowym Medalem Europejskim Business Centre Club, rozmawia Magdalena Supeł.   Magdalena Supeł: Mam pomysł na teatr, mam miejsce, mam życzliwe osoby wokół, mam nawet pozwolenie z miasta na rozwijanie działalności, wszystko się zgadza. Co mam robić dalej? Emilian Kamiński: Znaleźć pieniądze. Fundraisera? Postępowałem trochę tak, jak w tym opowiadaniu, gdzie mężczyzna nie miał nic, ale poszedł do drugiego i powiedział, że ma coś. Drugi uwierzył mu i pod zastaw tego, dał coś innego. Mając „prawdziwe coś” nasz bohater poszedł do trzeciego i powiedział: „Mam prawdziwe coś, dołóż mi swojego cosia”. Tak, jak w Ziemi Obiecanej: "Ja nie mam nic, ty nie masz nic, to załóżmy fabrykę". I założyli. T...
Kultura, Ludzie

Interesują mnie stereotypy

rozmowa ze szwedzkim pisarzem Monsem Kallentoftem, autorem wydawanego przez Rebis cyklu powieści kryminalnych (do tej pory ukazały się Ofiara w środku zimy oraz Śmierć letnią porą)   Jarosław Kolasiński: Wprawdzie zbrodnia to temat arcypoważny, pozwolę sobie jednak rozpocząć od pytania mniej serio… Mons Kallentoft: Nie mam nic przeciwko temu. Świetnie. Najpierw byli Wikingowie, potem Gustaw II Adolf – Lew Północy, Karol Gustaw i na dokładkę Karol XII. Dzięki Astrid Lindgren i Tove Jansson stosunki Skandynawii z resztą kontynentu unormowały się. Obecnie jednak znów mamy do czynienia z inwazją. Spotkałem się w polskiej prasie z taką oceną sytuacji: „Mroczne drakkary skandynawskiej powieści kryminalnej przybiły do naszych brzegów”. Można odnieść wrażenie, że co jakiś czas lubicie pos...
Kultura, Muzyka

Efekt axe w muzyce brazylijskiej

Kultura muzyczna Brazylii kojarzy nam się niemal wyłącznie z sambą, bossa-novą i karnawałem w Rio. Nieco bardziej obyci z tematem wskazują na konkretnych wykonawców, wymieniając jednym tchem tuzy muzyki brazylijskiej: Astrud Gilberto, Florę Purim, Gilberto Gila, czy Carmen Mirandę. Niektórzy amatorzy zabaw tanecznych i dyskotek z przełomu lat 80. i 90. ubiegłego wieku wymienią również utwór Lambada zespołu Kaoma, a fani mocniejszych brzmień przypomną o formacji Sepultura. Rozumując w ten sposób, czynimy brazylijskiej spuściźnie muzycznej wiele szkody. Okazuje się bowiem, że owa muzyka jest o wiele bogatsza, a jej rozwój przebiegał (i przebiega nadal) wyjątkowo dynamicznie. Wiele korzeni – jedno drzewo Przywiązanie Brazylijczyków do muzyki oraz przydzielanie jej nadrzędnej roli w życiu ...
Kultura, Recenzje

Bóg, życie, wszechświat i wszystko, czyli małżeństwo Freuda z Buddą

Ken Wilber jest równie interesujący, jak jego książki. W 1968 roku zapisał się na studia przedmedyczne, ale rozczarował się nauką i studia porzucił. Zainteresował się literaturą Wschodu. Tao Te King Lao Tsego miało fundamentalne znaczenie dla niego, jego przemiany i zainteresowania buddyzmem. Wilber przeniósł się na inny uniwersytet, gdzie zrobił licencjat z biologii i z chemii. W 1973 r. zakończył rękopis swojej pierwszej książki, The Spectrum of Consciousness. Poszukiwał w niej punktów wspólnych wiedzy z różnych dziedzin. Książkę odrzuciło ponad 20 wydawnictw, w końcu – po pięciu latach – ukazała się nakładem Quest Books. W 1995 r. ukazał się Sex, Ecology, Spirituality (SES) – pierwszy tom planowanej przez Wilbera Kosmos Trilogy. Chcąc przybliżyć poglądy przedstawione w SES szerszemu g...
Kultura, Recenzje

Podniebne kino

Amelia Earhardt Ładna, pastelowa i urokliwa historia o tym, jak mała dziewczynka z Kansas marzyła o lataniu. Nie miała na imię Dorotka, tylko Amelia, więc zamiast latać w domu porwanym przez huragan, latała w skórzanej pilotce oraz w małych, eleganckich samolotach. Historia jest po części feministyczna, bo rzecz się działa w latach 20., a kobieta nie dość, że w spodniach, to jeszcze z licencją pilota, budziła z jednej strony podziw, z drugiej zgorszenie, zwłaszcza w tzw. środowisku. Po części też – romantyczna, bo za Amelią stoi i kochający mąż, i wierny kochanek z synkiem. Na plus – sporo ładnych widoków, klimatyczne samolociki dwupłatowe, trochę zabawnych scenek, zwłaszcza przy lądowaniu, świetna Hillary Swank ucharakteryzowana za pomocą zmian w uzębieniu, bo jednak nie zawsze wszyscy A...
Business&Beauty Magazyn